آگاهی، نگرش و عملکرد پزشکان عمومی در مورد ضایعه های بدخیم دهانی

¯چکیده زمینه : علی رغم بهبود نسبی روش های تشخیصی و درمانی سرطان ها، پیش آگهی سرطان دهان در حد مطلوب نیست و از مهم ترین عوامل مؤثر در این زمینه میزان آگاهی، نگرش و به دنبال آن عملکرد پرسنل بهداشتی از جمله پزشکان عمومی در رابطه با این بیماری است. هدف : مطالعه به منظور سنجش میزان آگاهی، نگرش و عملکرد پزشکان عمومی در مورد ضایعه های بدخیم دهانی انجام شد. مواد و روش ها : این مطالعه مقطعی در سال1380 بر روی100 نفر پزشک عمومی انجام شد که به طور تصادفی از بین شرکت کنندگان در دو برنامه بازآموزی (بازآموزی روماتولوژی فروردین 1380 در کرج و بازآموزی اورژانس های پزشکی اطفال آذر 1380 در قزوین) انتخاب شدند و برای هر فرد پرسش نامه ای شامل چهار بخش مشخصات فردی، آگاهی، نگرش و عملکرد توسط افراد تکمیل شد. یافته ها : آگاهی اکثر پزشکان (%56) در مورد ضایعه های بدخیم دهانی در حد متوسط بود. بین میانگین نمره آگاهی و سن، جنس، محل و سال فارغ التحصیلی و سابقه تجربه بالینی ارتباطی مشاهده نشد. %3/46 پزشکان تشخیص و %8/81 آنها درمان ضایعه های بدخیم دهان را در حیطه فعالیت های متخصص گوش و حلق و بینی می دانستند. اکثر افراد آموزش های لازم در زمان تحصیل، مطالب ارائه شده در کنگره ها و بازآموزی ها، میزان اطلاعات خود را در رابطه با ضایعه های دهانی ضعیف ارزیابی نمودند. همچنین %9/85 از پزشکان معاینه های مربوط به سرطان دهان را به طور معمول بیماران خود انجام نمی دادند. نتیجه گیری : با توجه به مراجعه تعداد زیادی از بیمارن مبتلا به سرطان دهان به پزشکان عمومی و فقدان آگاهی لازم و عدم توجه کافی به این بیماران، افزایش آگاهی های این گروه و اصلاح نگرش و عملکرد آنان ضروری است.